Workshop dag 2

Vanmorgen vertrokken we weer om 6:30 richting Mariakani. De rit zou in ongeveer 2 uur moet kunnen. Helaas deden we er 3 uur over. We hebben erg lang bij de veerpont staan wachten en uiteindelijk op die plek nog wat gewinkeld. (auto en helikoper van coladoppen voor Diana) Toen we om 9:30 bij de school arriveerden bleken er al 24 docenten te zijn. In de loop van de ochtend liep dit aantal nog op tot 29. We hadden dus zelfs 1 persoon meer dan de eerste bijeenkomst. Alle 28 oorspronkelijk aanwezigen waren er.
We zijn begonnen met een terugkoppeling naar de eerste dag en het beantwoorden van wat vragen die wij even moesten uitzoeken. Daarna zijn we aan de slag gegaan met de koppeling van de huiswerk opdracht. Wat zou je kunnen bedenken om te doen in je klas met behulp van dobbelstenen. Hier kwamen al veel mooie ideeën uit naar voren.
Daarna zijn we aan de slag gegaan met een memorie. Na eerst het spel mét kaartjes te hebben gespeeld hebben we daarna nog levend memorie gespeeld. Dit was erg grappig vanwege de bewegingen die mensen maakten. Na dit te hebben gespeeld hebben we iedereen met een placemat in groepjes van 4 laten nadenken over verschillende werkvormen die we hebben aangeboden: Memorie, true or false, I have who was en share and pair. Ook hier kwamen weer mooie ideeën uit die bruikbaar zijn in een praktijk met weinig materiaal. Gelukkig wisten we ook een mooie koppeling te maken naar hoe je deze werkvormen in kleine groepjes kunt toepassen. En dus kunnen de Keniaanse docenten hun enorme groepen (van soms wel 100 leerlingen) ook verdelen in kleine groepen om deze activiteiten uit te voeren.
Als laatste stond het feedbackmodel op het programma. The stool of confidence is erop gericht dat er voornamelijk positieve feedback wordt gegeven en dat de junior teacher in dit geval ook naar zijn eigen ontwikkeling kijkt en hier verantwoordelijk voor is. Diana en ik hadden ervoor gekozen deze methode als rollenspel voor te doen met als kijkopdracht: What are positive point about this interview?” Hier kregen we prachtige reacties op. Zoals: Jullie kwamen over als vrienden en dat zorgt ervoor dat de junior teacher zichzelf meer durft bloot te geven aan de senior teacher. Dit vonden we beiden heel fijn om te horen. We kregen eigenlijk alleen feedback die inhoudelijk was en alleen opmerkingen die we ook wilden horen. We hadden heel erg het gevoel dat ons doel bereikt was.
Toen we net aan het afronden waren kwam Ria binnenlopen. Met haar hebben we het lied nog even geoefend. Toen we om 14:10 weggingen werden we beiden even emotioneel. Toen we iedereen persoonlijk bedankten zagen we alleen al in hun ogen dat ze erg dankbaar waren. Dat raakte ons even heel erg.
De terugweg duurde gelukkig maar 2 uur en 20 minuten.
Dinsdag en donderdag gaan we bij twee docenten uit onze workshop kijken en vrijdag bij een docent uit een andere regio die wat dichterbij ligt.

Vanavond hebben we nog een korte vergadering gehad. Even gezwommen, lekker gegeten en na het eten het weerwolvenspel met volwassenen gespeeld. Dat was een first en zeker niet een last. Super leuk!!